10 stycznia 2015 - pierwsza sobota Nowego Roku

kino abc      godz. 16:00               IDA                 

dkf 16          godz. 18:00               JAK OJCIEC I SYN     

Omówienia filmów:

IDA Polska/Dania  2013,  reżyseria:  Paweł PAWLIKOWSKI obsada: Agata Kulesza, Agata Trzebuchowska, Dawid Ogrodnik, Joanna Kulig

Czerń i biel. Kadr o formacie zbliżonym do kwadratu, dziś, w dobie panoramicznych ekranów, rzadko stosowany. Klasztor, zakonnice, rok 1962...

Pod wieloma względami ten kameralny, cichy film jest dziełem w polskim kinie rewolucyjnym. Pokazuje bolesne, ciągle stanowiące tabu, karty najnowszej historii Polski.

O wszystkich tych tematach Pawlikowski mówi subtelnie, szeptem, tragedie historyczne pokazując na przykładzie konkretnych biografii dwóch kobiet: tytułowej Idy i jej ciotki Wandy.

Wszelkie dylematy, przed jakimi stają bohaterowie filmu, są skomplikowane, nie mają dobrego rozwiązania. Historia pisana przez wielkie H także jest żywiołem tragicznym, zmuszającym bohaterów do dokonywania wyborów, z których żaden nie daje się łatwo moralnie zakwalifikować i jednoznacznie osądzić.

JAK OJCIEC I SYN Japonia 2013,  reżyseria:  Hirokazu KORE-EDA obsada: Masaharu Fukuyama, Machiko Ono

„Jak ojciec i syn” to refleksja nad ojcostwem. Kore-edę interesuje przede wszystkim odpowiedź na pytanie, czy jest to twór biologiczny, czy kulturowy – określany więzami krwi czy wspólnie spędzonym czasem.

Chociaż ta historia mogłaby wydarzyć się pod każdą szerokością geograficzną, to przecież właśnie w Kraju Kwitnącej Wiśni dzieci otacza się specjalną troską i atencją jako jedno z największych „aktywów” narodu.

Dopóki nie nadejdą feralne wieści ze szpitala, taki model wychowawczy jest najbliższy Ryocie, mężczyźnie, który od sześciu lat powtarza, że znajdzie więcej czasu dla rodziny, jak tylko ukończy kolejny projekt.

Reżyser opowiada się raczej po stronie innego modelu rodziny, reprezentowanego przez familię Yudai, prostego sklepikarza, który zwykł kąpać się razem ze swoją latoroślą, wygłupiać i wspólnie bawić. Także opozycja Ryoty i Yudai opiera się na prostych przeciwnościach, ale twórcy udaje się ją bardziej zniuansować. Zamożny mężczyzna uważa, że wszystko mu się należy, uboższy marzy o promocji klasowej. I to ten drugi, choć na niewiele może sobie pozwolić, uświadamia sobie, czym jest radość z życia. I z rodziny.