Sobota - 26 listopada

               DKF „16”  godz. 15:30  "VENGO" reż. Tony Gatlif
               DKF „16”  godz. 17:15  "NA PEŁNY ETAT" reż. Éric Gravel 

VENGO reż. Tony Gatlif, Hiszpania / Francja /  Niemcy / Japonia 2000 obsada:  Antonio Canales, Orestes Villasan Rodríguez, Antonio Dechent  (90’)

Nagrody: Cezar, 2001- Najlepsza muzyka filmowa

Hołd dla fascynującej kultury flamenco złożony przez najsłynniejszego reżysera-Cygana, Tony'ego Gatlifa, twórcę "Exils" i "Transylwanii".

 Współczesna Andaluzja. Dumny i honorowy Caco, przywódca bogatego cygańskiego klanu, nie może otrząsnąć się po śmierci ukochanej córki. Dni spędza rozpaczając nad jej grobem, albo topiąc smutki w alkoholu i zagłuszając je pełną energii muzyką flamenco, która wypełnia organizowane przez niego - na otarcie łez - fiesty. Ojcowskie uczucia Caco przelewa na swojego upośledzonego umysłowo bratanka Diego … “Vengo” to film o cygańskim honorze, miłości i życiu. Życiu, którego olbrzymią częścią jest muzyka i taniec - prawdziwe, oryginalne flamenco. I to ono nadaje tempo temu wyjątkowo przejmującemu filmowi, w którym zagrał tylko jeden zawodowy aktor - Antonio Perez Dechent. Główną rolę gra Antonio Canales, uważany za jednego z najlepszych tancerzy flamenco w Hiszpanii (…). Nie ma w tym filmie udawania, jest wyjątkowo autentyczny.

Tony Gatlif, twórca "Transylwanii", filmem "Vengo" po raz kolejny zwraca się ku swoim romskim korzeniom, które od lat tropi realizując kolejne obrazy. Urodzony w Algierii Gatlif, syn cygańskich emigrantów z Hiszpanii, w młodości wyemigrował do Francji wraz z falą uchodźców z początku lat 60. Kino odkrył dzięki jednemu ze swoich szkolnych nauczycieli, jeszcze w Algierii, we Francji natomiast kinowe sale służyły mu często za nocleg i jedyne schronienie. Emigrant bez grosza szybko bowiem wszedł w konflikt z prawem i posmakował życia w poprawczaku. Uratowała go miłość do kina. Cudem spotkany idol Gatlifa, aktor Michel Simon, pomógł mu zapisać się do szkoły aktorskiej, po której młody Cygan zaczął próbować sił jako scenarzysta. Jego dwa pierwsze filmy "La rage au poing" i "La terre au ventre" nie ukazały się we Francji - drastycznie przedstawiona w nich sytuacja Cyganów nie spodobała się dystrybutorom. Dopiero po "Les Princes" stało się o nim głośno. Wtedy też rozpoczął współpracę z Gerardem Lebovicim, któremu filmy Gatlifa zawdzięczają dobrą promocję.

"Muzyka zawsze stanowiła ważny element filmów Tony Gatlifa. W 'Vengo' muzyka usuwa w cień wszystko łącznie z historią zemsty, o której opowiada film. Doskonałe zdjęcia autorstwa Thierry Pougeta oraz udział wspaniałych artystów flamenco sprawiają że film stanowi wielką przyjemność dla oczu i uszu (...). W jednym z fragmentów muzycznych występuje wokalistka La Paquera de Jerez, której interpretacja wprost zapiera dech w piersiach. Film jest bardzo atrakcyjny wizualnie. Canales znakomicie oddaje charakter głównego bohatera (...). Pozostałe postacie wyglądają jak prawdziwi członkowie tej bardzo konserwatywnej andaluzyjskiej społeczności".            David Stratton, „Variety”

Na pełny etat reż. Éric Gravel Francja 2021 obsada Laure Calamy, Anne Suarez, Geneviève Mnich, Nolan Arizmendi, Sasha Lemaitre Cremaschi (85’)

Nagrody: MFF w Wenecji 2021 - najlepszy reżyser, najlepsza aktorka (sekcja Horyzonty)

Kino akcji na przedmieściach Paryża. Rozwiedziona matka desperacko próbuje związać koniec z końcem. Każdego ranka Julie budzi się przed świtem. Widzimy jej śpiącą twarz, tuż zanim rozdzwoni się budzik. To jedyny moment bezruchu, potem zarówno bohaterka, jak i kamera już się nie zatrzymają. Julie wpycha śniadanie do ust rozespanych dzieci, ciągnie je do opiekunki i w ciemności biegnie na kolejkę do miasta. Gdy dociera do pracy, słońce jest już wysoko. Przebiera się w uniform pokojówki i zaczyna kolejny sprint przez pokoje pięciogwiazdkowego hotelu.

"Gdy zostajemy wepchnięci w życie bohaterki, mamy wrażenie że jedziemy na rollercoasterze emocjonalnym. Napięcie w filmie potęguje pulsująca muzyka oraz duże tempo rozgrywającej się akcji. Nie ma tu jednak żadnego morderstwa czy tajemnicy. Chciałem żeby intensywność emocji płynących od Julie, tworzyła klimat najlepszego thrillera, który zwróci uwagę na pewne społeczne problemy. I będzie też uznaniem dla wszystkich samotnych matek." Reżyser - Éric Gravel

Gravel zbudował miejskie kino akcji na fundamencie atrybutów codziennego życia, stosując przy tym bardzo proste środki. Rezygnując z filtra zbędnych symboli, demonstruje ekstremalny przypadek Julie – namiastki rzeczywistości w skali mikro. Kamera podąża za bohaterką w gorączce jednostkowego dramatu, a ja przeżywam tę gonitwę coraz bardziej z każdą mijającą minutą.  Filmawka